ගීත විචාර 03

කුකුළු හැවිල්ල

 ඇතැම් මිනිසුන් සත්තු එක්ක පණ මෙන් බැඳ‌ෙද්දි තවත් මිනිසුන් සතුන්ට හැඟිම් දැනිම් නොතිබේන ගාණට හිංසා පිඩා කරයි. අපි පණ වගේ ආදරයෙයෙ  අපේ දරුවෙක් මෙන් ඇති කරන සතේකු නැති වුනොත් කුමක් වෙයිද? අපගේ හදවතේ කෙතරම් ශොකයක් වේදනාවක් හට ගනිද?  අපේ සිතේ මොනවගේ සිතුවිලි හටගනිද?  තමා දරුවෙකු මෙන් සාදන කුකුළෙක් නැතිවිම නිසා පුද්ගලයෙක් තුළ ඇතිවෙන සිතුවිලි සමුදායක් තෙමාවට පදනම් කරගනිමින් කන්නලව්වක් පරිදි රැයිපියෙල් තෙන්නකෝන් විසින් කුකුළු හැවිල්ල නැමැති අපුර්ව පද්‍ය පන්තිය ක් නිර්මාණය කර ඇත. එය මේසේ ය.

දුදනොද බිඳ

ලද තෙද කඳ 

කඳ දෙව් රද 

සාමිනේ

දුර්ජන පුද්ගලයන්ගේ මානය බිඳ තෙජස් කන්දක් ලබා ඇති දේවියණි ලෙස දෙව් අමාන්ත්‍රණයක් ලෙස මෙය ඉදිරිපත් කරන කවියා අනුප්‍රාසාත්මක යෙදුම් යොදාගනිමින් කන්නලව්වක හා දේව වර්ණණාවක ‌ලෙස චිත්තරූප මැවේන පරිදි මෙම පද්‍ය ආරම්භ කර ඉදිරිපත් කරයි

මගේ කුකුළා නැසූ එකා

දදය ඔබගේ පාළු යකා

තව එක බුද දිනක් තකා

ඉන්නට ඉඩ නොකි මකා

දේව්යනි මගේ කුකුළා කවුර හරි නැති කරලා. ඔබ දන්නවද ඔහු මගේ කුකුළා විතරක් නෙවෙයි නැති කරලා තියේන්නේ ඔබගේ කොඩියේ ඉන්නේත් කුකුළෙක් මගේ කුකුළා ගිනිහින් ඔබේ කොඩියත් පාලු කරලා. එහෙම කරපු එකෙක්ව ජිවත් කරන්න එපා තව එක බදාද දිනයක්වත් ඉන්න නොදි මරන්න. යනුවෙන් තම වෛරය ප්‍රකාශ කරන පරිදි මෙම පද්‍ය පංතිය නිර්මාණය කර ඇත. ජිවිතයේ තමන් වැඩියේන්ම ආදරය කරන දෙවල් තවත් කෙනෙක් උදුරගත්විට දැනෙන කොපය, ශොකය, පළිගැනිමේ චේතනාව ආදිය මගින් මානවයා තුළ විවිධ සිතුවිලි ඇතිවෙන ආකාරයත්, එම සිතුවිලි නිසා මනවයා විවිධ දේ සදහා පෙළඹෙන ආකාරයත්, කුකුල් අයිතිකරු තුළින් කවියා මනාව ඉදිරිපත් කරයි.

බලා එල්ල

හෙළුව හෙල්ල

මුලැමැ බෙල්ල

මරුතැනේ

කතරගමට රුහුණු රටේ

හිඟා කාකා ලබන විටේ

පයින්ම ගොස් ඇවිදැ වටේ

පොළොවැ උලා නළල් ඇටේ

 

දේවියනි මට මේ විපත මේ විනාශය කරපු කෙනාට යහතින් ඉන්න කියන්න එපා. ඔය හෙල්ලෙන් බෙල්ල මුලටම ඇනලා මරන්න. ඔබ එහෙම කරොත් රුහුණු රටේ ඉදන් මං ලබන පාර පාරෙ හිඟා කාකා පයින්ම එනවා. ඒ ඇවිල්ලා පොළොවේ පෙරලි පෙරලි ඔබට වන්දනාමාන කරනවා. යනුවෙන් තම වේදනාව සහෘදයාට සමිප කරන රචකයා වෛරය කෙතරම් බලවත් ද, වෛරය සිතක හටගත් විට මිනිසා කෙතරම් අමුනූෂිය තත්වයට පත් වෙනවාද, ඒ වගේම තමා ආස කරන දෙයක් නැතිවිම කෙතරම් වේදනාත්මකව බලපානවද, ඒ වේදනාව මිනිසා පිට කරන්නේ කෙසේද, යන්න මෙම පදය පන්තිය මගින් රචකයා මනාව ගම්‍ය කරයි.

දිගට ඇදී

නැඟැ පැහැදී

මහ හඬදී

දෙවියනේ

රනින් කුකුළු රුවක් පුදමි

රිදියෙන් බිජු අටක් පුදමි 

රන් දුනු හී දෙකක් පුදමි

රුවට රිදි රුවක් පුදමි

කතර ගමේ

 බල මහිමේ 

දුටු ද ඒ මේ

හැමතැනේ

කියමින් නමකුරු ඔබගේ

බොළදුන්ගෙද කිරි තුඩගේ

රඟ දෙන්නට වඩම් අගේ

එකතින් හිමි සදනි මගේ

මට කළ මේ විපත අනේ

බලා ගන්න දෙවියනි

වැජැඹෙන නා මෙම විමනේ

බලැ නා සාමිනේ

ඔබ මගේ ප්‍රාර්ථනාව ඉෂ්ට කරලා දුන්නොත් මං ඔබගේ මෙම ස්ථානයේ ඔබගේ නම කියලා කෑ ගහලා බිම පෙරළි පෙරළි වන්දනා මාන කරනවා.ඒ විතරක් නෙවෙයි රත්තරනින් කරපු කුකුළු රුවක්, රිදියෙන් කරපු බිත්තර අටක්, රත්තරන් දුනු ඊතල දෙකක්, රැවට සමාන රිදී රුවක් දෙනවා. තමා ආදරය කරන සතා නැති විමත් සමග තමා තුළ කැකැරෙන වේදනාව හා ඒ වේදනාව නිසා ඇති වන සිතුවිලි කෙතරම්  වෛර සහගත වෙනවාද යන්න කවියා යම් හාස්‍ය රසයක් මතුකරමින් හුවා දක්වයි. එහිදී කුකුළාගේ වටිනාකමට වඩා සිය දහස් ගුණයක් තම වෛර සහගත සිතුවිල්ල වේනුවෙන් වියදම් කිරිමට කුකුළාගේ අයිතිකරු උත්සහ දරයි. එහිදී ඔහු දෙවියන් ද තමා වෙතට අද්දවා ගැනීම සඳහා දේවියන්ගේ බලේ ගැන, නම ගැනද වර්ණණාවට ලක්කරයි.වේදිකාවකින් උපදින සිතුවිලි කෙතරම් ප්‍රබල ද, ඒ සිතුවිලි මත පදනම්ව ගන්නා තිරණ කෙතරම් බොළද ද, අප වේදනාවක් මත පදනම්ව තමන්න්ටම කෙතරම් පාඩු කරගන්නවද, තමන්ගේ සිතුවිලි ඉටු කරගන්න අනෙක් පුදිගලයන්ව පාලනය කරන්නට පෙළඹෙන ආකාරයද මෙම පදය පන්තිය මගින් රැයිපියෙල් තෙන්නකෝන් රචකයා විසින් මනාව ඉදිරිපත් කරන අතර එය තවත් තහවුරු කිරීමට රචකයා විසින් නා ගසේ වැඩ ඉන්න නාග දේවියන්ටද කුකුළළු අයිතිකරු ආයාචනා කරන ආකාරය දක්වනු ලබන ‌ලෙස සාර්ථකව මෙම පද්‍ය පන්තිය නිර්මාණය කර ඇත.